ساختار بافت استخوانی و محدودیت فضای قابل دسترس به محل خونریزی ، مسئله عفونت،واکنش های التهابی ، تداخل در ترمیم زخم و عدم چسبندگی هموستاز های رایج باعث شده نیاز به محصولی ایده آل برای قطع خونریزی بافت های استخوانی همچنان وجود داشته باشد. به طوری که شیوه های رایج قطع خونریزی مثل استفاده از فورسپس برای بستن رگ های خونی به دلیل ماهیت بافت استخوانی با وجود کاربرد متداول آن در قطع خونریزی استخوانی کارآیی لازم را ندارد. استفاده از ابزار های الکتروکوتر به دلیل ریسک آسیب به عصب و شریان های اصلی در جراحی های مغز و اعصاب بسیار محدود می گردد یکی از هموستاز های رایج برای قطع خونریزی های  بافت استخوانی مون استخوان یا بن وکس است موم استخوان متشکل از روغن و مواد گندزدا که با پر کردن فضاهای داخل استخوان منجر به قطع خونریزی می شود با وجود کاربرد متداول این محصول  گزارشات متعددی مبنی بر افزایش احتمال ایجاد عفونت ، تداخل در تریم بافت استخوانی ، واکنش های التهابی و…. در مقالات و کتب رفرنس پزشکی موجود می باشد در حقیقت موم بن وکس به یک جسم خارجی در بافت استخوان بستر مناسبی را برای تجمع عوامل میکروبی ، تشکیل گرانولوم و در نهایت عفونت و واکنش های التهابی ایجاد می کند سد فیزیکی ایجاد شده توسط محصول نیز خود باعث تداخل در فرآیند جوش خوردن استخوان می گردد به منظور رفع این محدودیت ها انواع مختلفی از هموستاز ها طراحی و ساخته شده اند. با این وجود به دلایل اقتصادی و سهولت استفاده موم استخوان هم چنان به عنوان یکی از متداولترین محصول بند آورند خونریزی در حوزه جراحت های استخوانی شناخته می شود.